Przyczyna wilgoci w murze.
Jeśli zauważysz wykwit soli na swoim murze, musisz podjąć działania. Wykwit jest często wynikiem uszkodzenia wilgoci w murze. Przez zwykłe zeskrobanie z powierzchni tzw. soli azotowych niestety problemu nie rozwiąże się, po pewnym czasie może się ponownie pojawić. Dlatego zawsze powinieneś skupić się na badaniach przyczyn pierwotnych w celu usunięcia wilgoci w perspektywie długoterminowej.
Czym dokładnie jest wykwit soli?
Sole to techniczny termin określający sole azotanowe, które są szkodliwe dla materiałów budowlanych. Sole mogą doprowadzać do zniszczenia zarówno murów ceglanych, jak i z kamienia naturalnego, wyrobów betonowych, tynków, powłok malarskich i innych elementów budynków, które często mają charakter zabytkowy. Występujące sole mogą być pochodzenia naturalnego, mogą być także efektem działalności człowieka. Akumulacja soli w elementach budynku, a zwłaszcza w ścianach, spowodowana jest obecnością jonów pochodzących z materiałów skalnych oraz z wielu wyrobów wytwarzanych przez człowieka, jakie stosowane są w budownictwie. Jony w strukturze materiałów mogą pochodzić także ze środowiska naturalnego (mórz i oceanów, pustyń, gleby), antropogenicznych zanieczyszczeń atmosferycznych (wywołujących np. smog, kwaśne deszcze), usuwania oraz gromadzenia odchodów i nieczystości, nawożenia gruntów i ochrony roślin, odladzania dróg i ulic, procesów budowlanych i konserwatorskich, procesów metabolicznych organizmów. Występujące sole mogą być pochodzenia naturalnego, mogą być także efektem działalności człowieka.
Główne źródła soli i wody.
Praktycznie wszystkie ściany zawierają sole rozpuszczalne w wodzie, które są albo rozproszone w materiałach porowatych, albo skoncentrowane lokalnie. Sole te mogą występować w postaci wykwitów (eflorescencji) tworzących na powierzchni rozmaite skupiska kryształów o różnych formach i pokroju, subflorecencji tworzących agregaty krystaliczne pod powierzchnią, jak i substancji rozpuszczonych w roztworach wodnych znajdujących się na i w ścianach.
Mechanizmy szkodliwego działania soli.
Wyróżnia się kilka mechanizmów mogących w różnym stopniu wpływać na uszkodzenia materiałów budowlanych spowodowane solami. Należą do nich:
- ciśnienie krystalizacji, do którego zalicza się: hydrostatyczne ciśnienie krystalizacji, ciśnienie hydratacji (często wyodrębniane jako oddzielny proces), ciśnienie liniowego wzrostu,
- reakcje rozpuszczania,
- reakcje strącania,
- rozciąganie w wyniku zmian wilgotności,
- ciśnienie osmotyczne,
- efekty dynamiczno-synergiczne,
- efekty chemomechaniczne,
- korozja naprężeniowa,
- rozszerzalność cieplna kryształów.
ODDZIAŁYWANIE SOLI NA ELEMENTY BUDYNKU
Uszkodzenia elementów budynku spowodowane solami mogą mieć różny charakter, w zależności od cech materiałów budowlanych, rodzaju soli i miejsca ich krystalizacji albo rozpuszczania, panujących warunków zewnętrznych, przebiegu procesów fizykochemicznych. Osłabienie wewnętrznych powiązań w materiale i osłabienie jego struktury w wyniku cyklicznego występowania ciśnienia krystalizacyjnego. Reakcje rozpuszczania wypłukiwanie przez wodę rozpuszczalnych związków chemicznych albo wpływ roztworu soli na rozpuszczalność składników materiałów budowlanych (efekt działania jonów własnych soli oraz obcych). Poluzowanie i osłabienie struktury materiałów lub uszkodzenie spoiwa. Reakcje strącania wytrącanie substancji w rezultacie oddziaływania składników roztworu solnego z materiałem budowlanym, zazwyczaj w połączeniu ze zwiększeniem objętości tej substancji. Wzrost strukturalnego obciążenia materiału. Rozciąganie w wyniku zmian wilgotności, Zmiana objętości materiału budowlanego w wyniku obecności soli higroskopijnych. Wystąpienie naprężeń rozciągających i osłabienie struktury materiału. Ciśnienie osmotyczne Ruch osmotyczny roztworów o mniejszym stężeniu do roztworów o stężeniu większym, które oddzielone są od siebie półprzepuszczalną membraną (jej rolę mogą odgrywać fazy koloidalne w obszarach międzykrystalicznych).Zwiększenie objętości roztworów o wyższym stężeniu, a przez to pojawienie się ciśnienia. Efekty dynamiczno-synergiczne. Pozostawanie, podczas wysychania roztworów soli, porowatych powłok, które przynajmniej punktowo pokrywają powierzchnie ścianek porów. Zmiana strukturalna w solach przy cyklicznych zmianach wilgotności i wystąpienie naprężeń ścinających osłabiających strukturę materiału.